Ὁ ἅγιος Μάρκος ὡς νηπτικός Πατέρας

      

Ή Ὀρθόδοξος θεολογία ἐπλουτίσθη ἀπό τἀ θεολογικά συγγράμματα τοῦ ἀγίου Μάρκου πού θά ήσαν περισσότερα ἐάν ὁ άγιος δέν ήναγκάζετο νά ἐμπλακῆ εἰς τούς άτέρμονας καί φθοροποιούς θεολογικούς διάλογους μέ τούς παπικούς.

Τά Κεφάλαια Παραινετικά πού ακολουθούν δείχνουν εἰς μικρόν βαθμόν τήν θεολογικήν παραγωγήν τοΰ άγιου Μάρκου.

Αγίου Μάρκου τοΰ Ευγενικού Κεφάλαια Παραινετικά

* Σπούδασε δταν σοι έρχωνται λογισμοί πονηροί, ευθέως δι' έξαγορεύσεως διώκειν.

* Μη αισχύνου έξαγορεύειν σου τάς αμαρτίας" έξαγορεύων γάρ αύτάς τω σφ πατρί, συντρίψεις τήν τοΰ δράκοντος κεφαλήν.

* Δει σε δουλαγωγών τό σώμα διά νηστείας καί αγρυπνίας καί κόπου καί αναγνώσεως τών Θείων Γραφών.

* * *

* Έάν μετά καθαρότητος εισέλθης εις τήν Έκκλησίαν, εις σωτηρίαν προσήλθες, αν δε μετά πονηρού σννειδότος, εις Κόλασιν καί τιμωρία ν.

* Ό έσθίων καί πίνων τό σώμα καί αίμα τον Κυρίου ήμών Ιησού Χριστού άναξίως, κρίμα έαυτώ έσθίει καί πίνει.

* Πόσω μάλλον οί έρρυπωμένοι καί μετά πονηρού συνειδότος προσιόντες τοις θείοις μυστηρίοις.

* * *

* Πρόσεχε άνθρωπε εν ταΐς πύλαις τοΰ Ούρανοΰ καί παρακαλεί τόν Θεόν μέχρι θανάτου, ίνα ευμενώς προσδέξηταί σε καί άνοιξη σοι ταύτης ταχέως.

* Μνήσθητι τών αμαρτιών σου καί τής μελλούσης κρίσεως καί καταφρονεί τοΰ ματαίου βίου τούτου, καί περί τών μελλόντων φρόντιζε διά παντός.

* Ύβρισε σέ τις ή έπταισέ σοι; έλπισον επί Κύριον, καί μή αγανάκτησης, ότι πολύς τη υπομονή ό μισθός.

* Πολλής ήμών δει τής φρίκης καί γάρ φρίκης άξια τά λεγόμενα, καί ώς φρικτά όντα τά μυστήρια τής Εκκλησίας.

* * *

* Μή στήσης τήν διάνοιάν σου εις αίσχράς καί επιβλαβείς ενθυμήσεις καί εις ήδονάς, ίνα μή γένηται καί συγκατάθεσις.

* "Οσον χρονίζη δψις γυναικός εν τή καρδία σου, τοσούτον πλείονα τήν έπιθυμίαν εργάζεται.

* Μή σέ άπατάτω κάλλος γυναικός, ότι κυμάτων θαλάσσης χείρον βυθίζει.

* Τί ύπερηφανεΐς, άνθρωπε, πηλός ών καί κοπριά; Τί τόν αυχένα έπαίρεις, τόν μετ' ολίγον σηπόμενον.

* * *

* Αποδίωκε άκηδίαν έν προσευχή καί πρόσεχε μετά ακριβείας τοις λεγομένοις ρήμασι τών άναγινωσκωμένων.

* Άκτήμων άνθρωπος θησαυρίζει πλοΰτον έν ούρανώ, έκδεχόμενος τήνμακαρίαν ελπίδα καί τά άποκείμενα αγαθά.

* Μνήσθητι, άνθρωπε, ότι σήμερον ή αϋριον ίδεΐν έχεις τούς ουρανούς, καί τούς αγγέλους θεάσασθαι καί παραστήναι τω φοβερώ βήματι τοΰ Χριστού.

* Πρόσεχε άνθρωπε, έν ταΐς λύπαις τοΰ ούρανοΰ καί παρακαλεί τόν Θεόν μέχρι θανάτου, ϊνα ευμενώς προσδέξηταί σε καί άνοιξη σοι ταύτης ταχέως.