Ο πατριαρχης Αθηναγορας κολακας και υμνητης της Τουρκιας!

Ο πατριάρχης Ἀθηναγορας ἂν καὶ ἑλληνας, εὐκαίρως ἀκαίρως ἀκούγεται νὰ λέει ὅτι εἶναι Τοῦρκος! Τὸ νὰ ὁμολογῇ κάποιος τὴν ἐθνικήν του καταγωγὴν δὲν ἀποτελεῖ ἔγκλημα, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς ὁ κορυφαῖος Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ὁ ὁποῖος διεκήρυττε, ὅτι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θήλυ˙ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἶς ἐστε ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3, 28), δὲν ἀρνεῖτο τὴν προγονικήν του καταγωγήν, ἀλλʼ ἐνώπιον ἀρχόντων διεκήρυττεν «ἀνὴρ Ἰουδαῖος εἰμι» (Πράξ. 21, 39 καὶ 22, 3).

Ἀλλʼ ὁ σημερινὸς Πατριάρχης, ἄν καὶ ἔλκη τὴν καταγωγήν του ἐξ Ἑλλάδος, ἄν καὶ ἐγεννήθη ἐπὶ ἑλληνικοτάτης χώρας, τῆς Ἠπείρου, ἐν τούτοις ὑπὸ τὴν φοβίαν τῶν Τούρκων ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων, ἀλλὰ καὶ Ἑλλήνων ἀκόμη, εὐκαίρως ἀκαίρως, ἀκούεται νὰ λέγη «εἶμαι Τοῦρκος», ἐκθειάζει τὸ μεγαλεῖον τῆς «μεγάλης πατρίδος του Τουρκίας» καὶ ἔχει ἀναρτήσει εἰς αἴθουσαν τῶν Πατριαρχίων μεγάλην φωτογραφία τοῦ Κεμάλ, ὁ ὁποῖος ὁσονδήποτε «μέγας» καὶ ἄν θεωρῆται ὑπὸ τῶν ὁμοεθνῶν του δὲν παύει νὰ εἶνε ὁ δήμιος ἐξολοθρευτὴς ἑκατομμυρίου Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Ποιὰ ἡ ἀνάγκη τῆς ἀναρτήσεως τῆς φωτογραφίας τοῦ Κεμάλ, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία σὲ πολλὰ σπίτια καὶ μέγαρα Τούρκων δὲν ὑπάρχει; Ἀλλʼ ὁ Ἀθηναγόρας καὶ τοὺς Τούρκους ἀκόμη ὑπερβάλλει σ’ ἐπαίνους καὶ κολακείας, ἡ δὲ ὑπερβολὴ αὐτή, ὅπως παρετηρήθηκε καὶ ἀπὸ ἄλλους, δὲν ἐπιτυγχάνει τοῦ ἐπιδιωκομένου σκοποῦ, ἀλλὰ μᾶλλον προκαλεῖ τὴν δυσπιστίαν τῶν Τούρκων διὰ τὴν εἰλικρίνειαν τῶν αἰσθημάτων του. Οἱ Τοῦρκοι θὰ ἐκτιμοῦσαν τὸν Πατριάρχην, ὅταν θὰ μιλοῦσε σ’ αὐτοὺς ὄχι μὲ γλῶσσαν Εὐρωπαίου διπλωμάτη, ἀλλὰ μὲ τὴν γλῶσσαν ἑνὸς Παύλου Ἀποστόλου.

3) Ὁ πατριάρχης κόλακας καὶ ὑμνητὴς τῆς Τουρκίας!

Ὁ Πατριάρχης παντοῦ καὶ πάντα κολακεύει τοὺς πολιτικοὺς ἄρχοντας τῆς Τουρκίας καὶ ψάλλει τὸ μεγαλεῖον «τῆς μεγάλης πατρίδος Τουρκίας». Περὶ δὲ τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἰχθύος ἀφωνότερος. Ἐὰν τώρα ὑποτεθῆ, ὅτι ὁ νῦν Πατριάρχης παίρνει ἄδεια ἀπὸ τὴν Τουρκικὴ κυβέρνησι καὶ βγαίνει ἀπὸ τὴν Κων]πόλι καὶ ἐπισκέπτεται τὶς ἀκμάζουσες ἑλληνικὲς Κοινότητες τῆς Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας καὶ λειτουργεῖ στοὺς ναοὺς των, περιμένετε μὲ τοὺς λόγους του νὰ θερμάνη τὶς καρδίες τῶν ἀποδήμων Ἑλλήνων καὶ νὰ τονίση τὶς ὑποχρεώσεις, τὶς ὁποίες ἔχουν ἔναντι τῆς ἰδιαιτέρας των Πατρίδος καὶ νὰ ἐλέγξη καὶ στηλιτεύση τὶς ἀδικίες καὶ τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποία διέπραξαν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος οἱ κακοί τους γείτονες, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς τάφους τῶν Πατριαρχῶν ἀνέσκαψαν καὶ τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ ἐβεβήλωσαν; Νὰ εἶσθε βέβαιοι, ὅτι ὑπὲρ τῆς ταλαιπώρου καὶ ἀδικημένη μας πατρίδας καμμία φωνὴ δὲν θὰ ἀκούετο ἐκ τῶν πατριαρχικῶν χειλέων. Ὁ Πατριάρχης θὰ περιώδευεν ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς «μεγάλης πατρίδος Τουρκίας

(Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου·«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ· Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 11