Κατά
τον καιρόν εκείνον [ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς] επήγεν εις τι γυναικείον
Μοναστήριον, διά να εορτάση το Γενέσιον της Θεοτόκου, εν ώρα δε της
θείας Ιερουργίας Μοναχή τις, Ελεοδώρα το όνομα (η οποία είχε
τυφλωθεί από τον ένα οφθαλμόν τότε προ ολίγων ημερών), επλησίασε
κρυφίως όσον ηδύνατο ως η αιμορροούσα του Ευαγγελίου και κρατήσασα την
αρχιερατικήν αυτού στολήν, την ήγγισεν εις τον πάσχοντα οφθαλμόν της και
παρευθύς έλαβε θαυμασίως την θεραπείαν της.
Θαύμα δε πάλιν εξαίσιον
ηκολούθησε καθ’ ον χρόνον το πλοίον, εις το οποίον ήτο ο Άγιος,
εισήρχετο εις τους λιμένας της Κωνσταντινουπόλεως διά να προσορμισθή.
Ηκούοντο τότε εις τον αέρα ήχοι και ψαλμωδίαι θαυμάσιαι, ωσάν να
ήρχοντο από το μέρος του πλοίου, ηννόησαν δε οι ακούοντες ότι αι
μελωδίαι εκείναι δεν ήσαν εξ ανθρώπων αλλ’ εξ ουρανίων Αγγέλων, οίτινες
συνώδευον αοράτως τον Άγιον, όστις αφού διέτριψεν επ’ ολίγον εις την
βασιλεύουσαν, επέστρεψε τελευταίον και εις την ιδικήν του επαρχίαν [στη
Θεσσαλονίκη].
Μέγας Συναξαριστής της Εκκλησίας, τόμος ΙΓ’, Τριώδιον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου